Wellicht zinnig om een geluid te laten horen van een niet-koffie drinkend stel.
Mijn man, James, is Engelsman. Over het algemeen drinken Engelsen geen koffie. Ik zie het in ieder geval zelden als we daar zijn, en zou zo niet eentje in de familie en vriendenkring kunnen opnoemen die aan de koffie gaat.
Het is thee – tea – wat de klok slaat, en die slaat erg vaak. En absoluut nooit High Tea, overigens, want dat is een geheel ander iets. Het gaat hier om een bakkie, de gewone werkmans thee. Scum tea. Dat wat je maakt door het zakje, genoeg voor een hele pot thee in Nederland, in een mok te gooien, het hete water er zonder pardon kokend overheen te keilen en dan lekker vijf minuten trekken, zodat je lepeltje er rechtop in kan staan dansen. Om dat lepeltje toch nog wat bewegingsvrijheid te geven, plenzen ze er dan weer een scheut melk in en eventueel suiker naar smaak. Ze lusten er wel pap van! Maar koffie? Nee, nooit.
En ondergetekende, die door en door Nederlands is, drinkt al helemaal geen koffie. Afgezien van het door mijn moeder zeer betreurde feit dat ik het gewoonweg niet lekker vind, kan ik niet erg goed tegen cafeïne. De theïne die in zwarte thee zit is mij al te sterk, dus ik kan het ’s avonds al niet meer drinken. Met de tijd heb ik de zwarte thee maar helemaal daar gelaten, tenzij ik pijnstillers gebruik. Ik drink nu alleen groene thee, waarvan twee kopjes voor mij genoeg is per dag.
Maar we hadden het over koffie, de drank die wij dus niet van nature in huis hebben.
De gemiddelde Nederlander, beginnende met mijn ouders, drinken elke dag meerdere kopjes koffie. Daarvoor hebben zij een koffieapparaat in huis, dat geliefd is en gekoesterd wordt. Veel genoegen, geneugten en gezelligheid wordt gemaakt rond het kopje koffie.
Als Nederlanders en soms een Amerikaan, Belg of Fransman of -vrouw bij ons op bezoek komt, dan wil ik graag hun een fijn kopje koffie kunnen voorzetten. Zonder koffieapparaat, zonder eigen koffieroutine en zonder veel kennis van de wereld van koffie. Over thee kan ik een redelijk stuk schrijven, maar over koffie kan ik maar één ding zeggen: hoe duurder hoe beter.
Dus mijn oplossing voor het koffieprobleem is de quick and dirty methode.
Wij hebben altijd een voorraad instant koffiesachetjes van een goed merk uit de supermarkt in huis. We hebben 3 versies in huis: Espresso, ‘Gold’ (da’s gewone koffie), en Cappucchino. Dat kopen we ongeveer 1x per jaar, dus 3 pakjes per jaar.
Geen idee wat het kost, maar het breekt onze bank niet. Zal het een keer €3 per pakje kosten, dan zijn wij voor onder de €10 per jaar klaar met blije gasten. Hierdoor hebben wij dus geen koffieapparaat nodig, noch filters om ouderwets koffie mee te maken.
We vragen altijd of de gasten de koffie goed genoeg vinden en welke ze het lekkerst vinden, zodat we kunnen opletten dat het nog steeds lekker is. Ikzelf zou het niet weten, want ik ga het absoluut nooit drinken om het uit te vogelen.
Verder gebruiken wij gewone melk voor in de koffie, opgekookt in een pannetje of in de magnetron. Ik heb een grijs verleden koffiemelk in cupjes en in glaswerk geprobeerd en dat is hartstikke handig van wegen de houdbaarheid. Maar mijn koffiespecialistische ouders waren daar niet blij mee, aangezien zij puur natuur de koffie vanaf de koffieboon zelf zetten met gekookte melk. Ik ga dus voor levensechte koe. Opkoken is een kleine moeite en ik krijg elke keer weer tevreden klanten.
Het kan natuurlijk ook zijn dat het zo vreselijk is dat niemand het durft te zeggen, maar om dat risico te verminderen kocht ik in mijn studententijd van mijn minuscule budgetje altijd al de duurste koffiezakjes. Daar had ik dan één en niet drie verschillende pakjes van in huis, aangezien ik dus noodlijdende student was, maar gelukkig kreeg ik ook veel minder koffiedrinkend bezoek, dus het ging niet snel op. Ook toen geen klachten. Dan kan een mens nog maar één ding doen: ervan uitgaan dat het goed is.
Dus bij ons op bezoek krijg je drie keuzes koffie en een stuk of tien soorten thee, de kruidenvarianten nog niet meegerekend dan. Want dit is wel een theedrinkend huis. Maar over thee blog ik misschien een andere keer.
Astrid zonder levensscript, te Amsterdam. 
Die Engelse supersterke thee vind ik niet echt lekker maar met melk is het dan nog best te doen. Mijn man dronk vroeger ook nooit koffie en wel sterke, zwarte thee. Is eens interessant om wat te lezen van een stel die alleen koffie in huis nemen voor de visite. (Ik vind het al lastig om eraan te denken dat ik suiker en melk in huis moet hebben voor de visite, want ik drink zwarte koffie.)
LikeGeliked door 1 persoon
Hoi (ook) Astrid! Leuk om van je te horen.
Bij ons wordt de suiker ook nog apart aangesleept. Ik heb uiteindelijk maar gewoon een doosje met van die papieren staafjes met suiker gekocht (supermarkt, pakjes van 50) want wij hebben verder alleen wat rietsuiker en kokosbloesem en zo in huis. Een doos met suikerklontjes verhard na een tijdje en ik vind het een probleem met ongedierte. Ooit wat plagen gehad, dus alles heb ik in afgesloten doosjes.
Lastig he? Maar goed, het is wel leuk om visite te krijgen, dus dat gedeelte moedig ik graag aan! Maar het moet wel doenbaar blijven en vooral niet veel plaats gaan innemen. 😉
LikeLike
Wiste je dat suiker na 3 jaar muf wordt? Wist ik ook niet tot dat t me gebeurde.
Ik gebruik geen suiker, en veel van de mensen die ik ken ook niet.
LikeLike
Ja weet ik. Als het dan niet al gevonden is door de mieren of de kevertjes, en nadat het kei en keihard is geworden. Het zal waarschijnlijk minder muf worden als het in een luchtdichte doos wordt afgesloten en opgeborgen. Maar dan nog…
Zo’n doosje met 50 suikerzakjes kost een habbekrats. Tot nog toe heb ik ze niet overstuur kunnen laten gaan, omdat we ze wel eens meenemen naar de neefjes en nichtje in Engeland, die dat reuze leuk vinden, die indviduele zakjes. Dus meestal worden ze niet ouder dan een half jaartje hier in huis. Het is een miniscule uitgave voor veel gemak.
LikeLike
Ik ook geen koffie, brrrrr. Groene thee, hele lichte zwarte thee, gele thee en kamille thee. Liefst geen rare smaakjes 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Lekker! Ik probeer wel rare smaakjes maar die koop ik steeds minder want ik krijg ze niet op. Met wat groene thee ben ik al zeer tevreden.
LikeGeliked door 1 persoon
Maar goed dat je niet meer als 2 koppenn drinkt. Volgens mij mag je daar max 3 a 4 koppen van per dag drinken, staat me ergens in herinnering dat een kruidendame me dat vertelde 😉
LikeLike
Gelukkig zou ik meer ook niet redden. Mijn alternatieve arts vindt wel dat ik altijd groene thee moet drinken. Antioxidanten en zo. Ik zal hem het eens vragen. Al kom ik nooit aan de 4 kopjes!
Bedankt voor de tip.
LikeGeliked door 1 persoon
Er zitten in meer voedingsmiddelen antioxidanten, dan zou ik eerder daar mee afwisselen 😉 Ik weet niet meer de reden van die groene thee, maar die dame weet wel waar ze het over heeft, dus houd ik me netjes daaraan.
LikeGeliked door 1 persoon
Hier sterke zwarte thee met melk, geleerd in Engeland. Zonder dit spul is voor mij de dag niet begonnen. En natuurlijk is het essentieel bij alles wat emoties meebrengt 😉 In de horeca – en bij de meeste mensen – vind ik de thee ondrinkbaar, en neem ik koffie. Heb voor dit doel thuis een klein koffiezetapparaat, dat alleen tevoorschijn komt als er bezoek is. Dan drink ik ook koffie. Er gaat gewone melk in, net als in de thee. Maar bij koffie moet die worden opgewarmd, wat voor thee dan weer niet nodig is. Vreemd eigenlijk 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Lijkt me een prima systeem. Ik begrijp ook niet waarom de melk gekookt/opgewarmd moet worden voor in de koffie en voor in de thee niet. Ik ga het ook niet uitzoeken. Ik voer het enkel uit voor de gasten, en alles lijkt elke keer weer goed te komen. 😉
Jaa, een bakje warm drinken (hoe dan ook) is zalvend op emotionele tijden. Soep is ook zoiets lekkers als je het koud hebt of uit je doen bent.
LikeGeliked door 1 persoon
Met deze koffie keuzen drink ik op bezoek bij jou graag thee.
Ook al ben ik een fervente koffiedrinker.
Vriendelijke groet,
LikeLike
Lijkt me gezellig, Rob. We zitten in hetzelfde kengetal, 020, dus in de buurt. Ik heb bijvoorbeeld chocolade thee. 😉
LikeLike
Ik heb ook van die zakjes instant koffie in huis, en een pot oploskoffie (ook voor de visite dus! Die er zelf mee aan kwam zetten omdat ik nooit koffie koop :P). Ik giet er gewoon koude gewone melk bij en rietsuiker (gewone suiker heb ik alleen af en toe, als ik een zakje bij thee in een restaurant heb gekregen). Voor de rest kunnen ze hier thee of water krijgen 😛
Ik heb wel superveel thee in huis (zoals je misschien al op mijn blog hebt gezien?). Vooral Japanse groene thee en ook wat kruidenthee (kamille, salie, verveine, etc). Naar het werk neem ik ook losse thee + thee-ei mee. Vaak doe ik ’s ochtends een “hapje” thee in mijn thee-ei en gebruik ik dat de halve dag (dus de thee wordt dan wel steeds minder sterk). ’s Avonds laat hou ik het bij water.
LikeGeliked door 2 people
Ik heb van de meeste mensen ook geen klachten over koude melk in de koffie. Maar voor m’n ouders is het een kleine moeite om het even op te koken. Zo vaak komt het toch niet voor.
Wij hadden net familie uit Engeland op bezoek, en die vonden het zonde om de (luxe) zakjes koffie te gebruiken, dus hadden ze wat potten koffie aangeschaft. Aan het eind van het bezoek lieten ze de rest hier achter, ‘voor andere gasten’. Ik heb die toen gelijk doorgegeven aan de eerste de beste gast die langskwam die dat graag drinkt. We hebben genoeg aan wat zakjes in huis, verder.
Wij kopen zo 1x/jaar een pakje suikerzakjes/staafjes in de supermarkt voor een eurootje. Ik heb ze ook wel gespaard bij thee-in-het-cafe, maar vond het eigenlijk wel zo makkelijk om een doosje te hebben staan. Nu hoef ik er verder niet meer aan te denken.
Thee en water heb ik ook in overvloed. Dat dekt toch 90% van het bezoek wel, vaak. Ik heb ook vele thees in huis, voornamelijk gevarieerde groene en zwarte.
Goed plan zeg, om je thee-ei mee naar je werk te nemen. Veel lekkerder dan die harde zwarte thee uit zakjes. Ik ben 100% van de losbladige thee met thee-ei.
itadakimasu!
LikeGeliked door 1 persoon
Je hebt het misschien al gezien, maar misschien toch nog leuk: een tijdje geleden had ik foto’s gemaakt van alle losse thee die ik op dat moment in huis had. Later kwam daar nog wat thee uit Japan bij 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
セレネ-san, sugoi desu yo!
Wat een collectie!
Simon Lévelt no gunpowder wa mo ga arimasu. suki desu!
Mijn huidige daisuki no kocha is green Earl Grey van Simon Lévelt. Van de zwarte thee is het iets dat heet Royal Blend. In een plaatselijke winkel gekocht, en ik was er laatst weer, maar ze hebben ‘m niet meer. Dus niet fijn. Het heeft wat weg van Darjeeling, dus heel zacht en soepel.
De bio thees van S. Lévelt zijn erg lekker. Ik heb ook goed gescoord bij de Teabar ergens op het internet. Dat was ook allemaal biologisch. Ofwel het zijn gewoon heel goed verzorgde plantjes, ofwel biologisch is gewoonweg lekkerder. 🙂
Prachtig en doumo arigatou gozaimashita dat je die blogpagina even doorgestuurd hebt.
LikeLike