Het bekende housewarming kadootje.
De verhuizing is vandaag alweer een jaar geleden vandaag. Hiep hiep hoera: 1 jaar een eigen huis!
Nou zijn er nog niet erg veel mensen langs geweest in ons nieuwe huis en we hebben ook nog geen housewarming feestje gegeven. We zijn er helemaal nog niet over uit of we dat wel gaan doen. Misschien wachten we gewoon tot de keuken vervangen is – dan valt er wat te vieren. Of we zijn dan ook weer saai en slaan het toch maar weer over.
Volgens mij worden we met de jaren saaier. Mijn man is sowieso al geen feestbeest. Dus als ik dan de hele kar moet trekken, of in ieder geval aanwakkeren, dan wordt het leven langzamerhand saaier op het gebied van feestjes. Maar gezapigheid heeft ook zo z’n jeu.
Nou zou een lieve vriendin een tijdje terug bij ons langskomen en ze wilde graag een housewarming kadootje meenemen.
Werkelijk het enige wat ik kon verzinnen is dat de pannenlappen wel aan vervanging toe waren. We zijn alle twee van de e-mailgeneratie, dus dat schreef ik terug.
Toen bedacht ik me dat pannenlappen wel erg prozaïsch waren, bovendien is het toch handiger als ik ze zelf uitzoek.
Ik was al halverwege een mail waarin ik uit aan het wijden was over dat ik het echt niet wist, toen ik me bedacht dat we alle twee gek zijn op thee. Heerlijke losse thee, waar je zalig kopjes van kan zetten met een thee-ei. En het gaat nog op ook, of als de smaak niet bevalt, verloopt de houdbaarheidsdatum een keer. Maar meestal heb ik voor die tijd al een kandidaat gevonden om de thee aan door te geven. Tea: the gift that keeps on giving until it’s gone. Heerlijk!
Dus daar was de oplossing en een enthousiast antwoord van de andere kant. Daar wist ze wel raad mee! Een tijdje later was ik drie heerlijke zakjes thee rijker, waarvan twee al een aantal maanden goed dienst doen en de derde inmiddels bij mijn schoonvader in Engeland goed dienst doet. (Voor geïnteresseerden, dat was de ‘kerstthee.’ Mij net iets te avontuurlijk.)
Van andere mensen heb ik voornamelijk schaaltjes gehad: sushischaaltjes, serveerschaaltjes en dipschaaltjes. Ik heb ook hiervan de helft weggedaan en een aantal van de serveerschaaltjes staan op een incourante plank, voor als we wat meer gasten en hapjes hebben. Ik had het zelf niet gekocht, maar er zit best wat moois en handigs tussen en zo ontdek je weer eens wat nieuws. Bijvoorbeeld dat een sushischaaltje hartstikke goed te gebruiken is om je pollepel of spatel op te leggen tijdens het koken!
Ook hebben we een paar onooglijke kadootjes gehad, vooral toen we weggingen uit de flat. We verdenken de mensen ervan dat ze dingen weggaven waar ze zelf ook mee opgezadeld waren. Typetje ornamenteel en ongebruikt. We hebben vriendelijk bedankt en hebben het allemaal naar de kringloop gebracht toen we goed en wel in het nieuwe huis zaten. Nou is iedereen ervan af, behalve de persoon die het echt zelf erg mooi vindt en wil hebben; die kan het kopen in de kringloopwinkel.
Of die persoon die een ornamenteel kadootje nodig heeft voor de verhuizende medemens! Het eerste, hopen we dan maar.
Ik kan het erg aanraden om kadootjes gewoon de juiste plaats te geven:
- op z’n plek bij je thuis, waar je ervan geniet en/of het gebruikt wordt.
- bij een ander, die er blij van wordt. Of
- naar de kringloop.
Het lukt me nog niet om een vorm te vinden om ‘nee’ te zeggen tegen zulke kadootjes. Misschien dat ik ooit zover kom.
Brengen jullie wel eens goed bedoelde kadootjes weg?
Astrid zonder levensscript, te Amsterdam. 
Als je minimaliseert, kies je liever zelf welke spullen je wil houden/kopen. Ja, cadeautjes gaan soms weg. Een paar jaar geleden had ik even gedacht dat ik graag een poes wou. Een attente vriendin heeft me een kattenkussen cadeau gegeven. De poes is er nooit gekomen, het kussen is via freecycle de deur uit. Zelf probeer ik ook zoveel mogelijk cadeaus te geven die kunnen opgebruikt worden (wijn, thee, koffie, kaartjes, mooie servetten). Of als er een envelopje op de uitnodiging staat, vind ik het ook heel handig.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik geef ook graag cadeau bonnen. Het moet wel in hun lijn pan natuurlijk.
Inderdaad niet zo gezellig van dat kussen. Mensen zijn vaak erg enthausiast als ze denken te weten wat je wilt hebben. Soms misplaatst, maar wel lief.
Ik denk dat we in een tijd leven waarin we al hebben wat we willen, tenzij er een specifieke omstandigheid is, zoals scheiding, het huis uit gaan, gezinsuitbreiding, nieuwe studie, werk of hobby.
LikeLike
Dit vind ik moeilijk …
LikeLike
Ja, ik ook.
LikeLike
Mijn huis staat te vol met overbodige spullen.
Toch kan ik er geen afstand van nemen.
Uiteindelijk lees ik in je blog dat een mooie bos bloemen nog steeds een mooi kado is.
Vriendelijke groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Bloemen, daar wordt iedereen blij van, denk ik.
LikeGeliked door 1 persoon
Hm…kadootjes weg/door geven. Vind ik toch moeilijk, vandaar dat mijn zolderkamer steeds voller wordt haha
LikeGeliked door 1 persoon
Hihi!
LikeLike
Ik geef tegenwoordig alleen nog maar eetbare dingen, behalve als mensen echt ergens om vragen.
Thee, chocola, luxere etenswaren die je zelf nooit zomaar zou kopen. En dan in zelfgemaakte cadeauzakjes van restjes stof en lintjes die ik over heb van mijn kledingmaken 🙂 Ziet er meteen ook een stuk specialer uit dan gewoon cadeaupapier.
En dan zitten mensen ook nooit met dingen in huis die ze eigenlijk niet willen. Zelf vraag ik ook voornamelijk thee enzo voor mijn verjaardag 😛
LikeGeliked door 1 persoon
Leuke ideetjes! Etenswaren zijn ideaal, als je goed kan inschatten wat die persoon echt wil hebben.
Ik vind dat leuk van de zelfgemaakte kadozakjes en lintjes. Die ga ik onthouden!
Bedankt voor het lezen van mijn blog. Ik ga even bij jou kijken. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Je had ‘m misschien al gevonden: foto’s van hoe ik mijn cadeauzakjes maak. Afgelopen week weer een aantal gemaakt van de restjes stof die ik over had toen ik met mijn nieuwe jurk bezig was (gister een rits gehaald, dus kan ‘m deze week wel afmaken), omdat ik er eind deze week weer wat nodig had voor een verjaardag 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb ‘m bekeken. Superhandig! Benri desu, ne! Daibenri!
Wat ben jij creatief zeg. Jurken naaien, recepten maken, het gaat maar door. Knap! Ik heb ook zo van die creatievelingen in mijn vriendenkring, daarbij vergeleken ben ik nog redelijk saai. Maar ik kan wel met geld omgaan, dus dat is ook wat. 😉 En ik kan koken. Wie weet kom ik ooit nog tot het schrijven van mijn recepten?
Ik ga je kokospannenkoekjes eens bekijken. Ik ben namelijk allergisch voor koemelk. Het kan dus makkelijk met geitenmelk of soyamelk. Maar kokosmelk had ik nog niet geprobeerd.
Lekker alternatief door blijven gaan! Gambatte!
LikeGeliked door 1 persoon
Als je leuke/lekkere/makkelijke recepten hebt, zou ik ze wel graag lezen 🙂
LikeGeliked door 2 people
Leuke tip. Ik zal er eens over nadenken!
LikeLike
Kokospannekoeken, dat ga ik ook eens proberen.
Bedankt voor de tip!
Smakelijke groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Even terug bezoek ik iemand voor het eerst thuis.
Een mooie vitrinekast staat mooi in de woonkamer.
De uitleg hierbij is dat er alle lelijke kleine kadootjes in staan.
Niets wordt weggegooid maar op waarde bewaard ……
Vrolijke vakantiegroet,
LikeGeliked door 1 persoon
Wow, wat een toewijding! Dat zou ik niet kunnen uithouden zo pal in de huiskamer. Maar ik heb dan ook redelijke weinig in de huiskamer staan. Voor mij is dat een hele functionele en rustige ruimte met weinig gedoetjes. Ik kan me dat wel voorstellen in de logeerkamer of zo.
Toch ben ik te grof misschien, maar als het gewoon lelijk is, dan wordt het niet ge-etaleerd hier in huis.
Jij ook een vrolijke vakantiegroet.
LikeGeliked door 1 persoon