Doe-het-zelven in huis

Mijn man is aan het behangen geslagen.

De huiskamer knapt er enorm van op. Er hangt hier nogal triest behang van de vorige bewoner (naar wij aannemen). Dus heerlijk om het nu te veranderen, de muren als het ware te vernieuwen en het huis ons daarmee meer en meer toe te eigenen.

Mijn man doet heel graag dingen zelf in huis. Ik doe maar voor spek en bonen mee. Ik ben na een uurtje of twee uitgerangeerd, en dan ‘beginnen we pas’! Dat zou hij eventueel gezegd kunnen hebben als hij Nederlands tegen me sprak. Maar hij kent me al langer dan vandaag en plant erop dat hij niet op mijn (ontbrekende) mankracht, m/v, kan rekenen.

Ondertussen behangt hij erg netjes en systematisch en de huiskamer wordt steeds gezelliger.

Vóór het behangproject, was hij bezig alle lampen in huis op orde te krijgen. We hebben nu goed licht in de gang, de huiskamer, de keuken en de slaapkamer. Alleen boven zijn nog niet alle lampen vervangen.

Als mijn man over een hele tijd klaar is met het behangen van het huis en nog een lamp of twee aan het plafond geschroefd heeft, dan gaat hij verder met de keuken. Hij is de nieuwe keuken die we in de planning hebben aan het ontwerpen met de IKEA ontwerp website.

Het is gewoon zo, als je alles zelf doet dan duurt het echt ongelofelijk lang.

Zeker als ik die persoon zou moeten wezen. Dan komt het meeste niet af en een groot aantal dingen zou ik niet eens aan beginnen. Ik zou mijn tijd besteden aan het zoeken van een goede klusjesman.

Manlief doe-het-zelft lekker door met stapjes en beetjes. Hij blijft elke keer weer vooruitgang boeken. Oké, het duurt lang, maar het komt ooit eens af. Hij is tenslotte ook nog eens full-time aan het werk, en een mens kan zichzelf tenslotte niet in tweeën delen. Z’n DHZ tijd is beperkt, maar het is net als dat breiproject:

Elke dag een draadje is een hemdsmouw in een jaar.
– oud Nederlands gezegde

Zo doe ik ongeveer alles, maar hij hoeft het alleen toe te passen op het doe-het-zelven.

Als ik hem niet had, zou ik mensen betalen om dingen te doen op het doe-het-zelf vlak. En daar zou ik dan eerst voor moeten sparen, want dat kost uurloon, hoe je het ook draait, wendt of keert. Dus ik zou heel scherp m’n prioriteiten moeten stellen over wat moet gebeuren en in welke volgorde.

Bij de verhuizing afgelopen zomer, hebben we bewust een aantal dingen niet zelf gedaan.

We hebben de loodgieter laten komen voor:

• De gasaansluiting voor het fornuis: die moest verlengd worden.
  Da’s gewoon een werkje voor een pro.

• De aansluiting van de afwasmachine, waarbij een kraan gesplitst moest worden.
  Pro, wat mij betreft.
• De verlenging door een muur heen van de aansluiting van de wasmachine.
  Ik zeg pro.

• De fonteintjes en putjes vervangen van de gootstenen in de keuken, de badkamer en de WC.
  Dat alleen al gaf een nieuwe gloed over materiaal dat al 25 jaar oud is en erg verlept oogde. (Heel erg hard schrobben hielp trouwens ook wel wat, verbazingwekkend genoeg, want het zag er echt niet vies uit toen we binnenkwamen.)
  

• De wasbakken van de douche en de WC opnieuw bevestigen, want het rammelde nogal.
  Die van de douche kreeg zelfs de loodgieter niet meer echt in orde, zelfs niet na heel veel inzet. Hij zei: “je moet er maar niet op leunen.” Waarop ik zei, “gelukkig heb ik daar zelden de neiging toe.” Ooit gaan we de douche ook vervangen, maar het staat niet hoog op de prioriteitenlijst.

• Een CV radiator afsluiten en weghalen.
  De muur waar die radiator aan vast zat, had Manlief al weggehaald (lees: eruit gebeukt), maar over de radiator zei hij: “daar begin ik niet aan!” Danwel iets van die strekking in het Engels.

Dus we hebben voor al het bovenstaande een bonafide loodgieter geëngageerd.

Mijn man kan al die dingen wel (al wou hij niet aan het gas zitten – dat vinden Engelsen gevaarlijk) maar het ging gewoon veel te veel tijd kosten, om elk ding in de avonduren in te plannen. Weken, zeker. Alles duurt altijd drie keer zo lang als geschat.

Ondertussen wilden we gewoon aan de gang kunnen met de basisvoorzieningen, zoals het fornuis, en moest verder het huishouden gewoon lopen qua afwasmachine, en badderfaciliteiten.

De loodgieter was duurder dan bijvoorbeeld een klusjesman van Marktplaats.

Maar nu was het snel en efficiënt gedaan, werk waar we van op aan kunnen en garantie opzit. Dat moest gewoon goed gebeuren en dat lukte zo.

• Kosten: Loodgieter à €570,-.
• Baten: Eén dag, en alles was klaar. Wow!

Nou vind ik het ook geweldig dat mijn man nagenoeg alles zelf wil en kan doen, dus daar niet van. Maar soms, heel soms, is het erg fijn om gewoon een vette rekening te betalen om in één klap problemen opgelost te hebben.

De keuken, hebben we al afgesproken, gaan we erin laten zetten.

Mijn man kan ‘m verder onderhouden. Hij gaat die dag vrij nemen, zodat hij kan zien hoe de werklui de keuken monteren. Daarna kan hij verder weer alles zelf doen.