Ik heb al 20 jaar een NEE sticker.

Persoonlijk krijg ik het nog maar net voor elkaar om het plaatselijke weekblad te lezen en vaak dat zelfs niet. Reclame laat ik het huis niet binnen. In die ene krant staat me al veel te veel reclame, maar goed het is gratis, dus ze moeten het ergens van doen. En die bladzijden vol reclame zijn in die zin handig, want dat scheelt weer leeswerk, natuurlijk. Ik sla het allemaal over.
Verder is alle junkmail al helemaal weggefilterd hier in huis.
Alleen geadresseerde post van ongewenste aard, waar wij ons vaak dus niet voor hebben opgegeven, komt nog de deur door. Daar bel of email ik na de tweede of derde keer ook wel achteraan om ons ‘af te melden’ van de database. Ik heb liever geen post, dan onzin post.
Nu zijn we afgelopen zomer verhuisd, en ons nieuwe huis had geen NEE sticker, tot ik die er meteen weer opplakte. Zo’n mooie nieuwe van het gemeentehuis. Fijn, geen onzinblaadjes van het ongeadresseerde type meer. De gigantische stapel die er in het huis lag, hebben we snel in de papierbak gefloept.
De post- en reclamebodes zijn door middel van de sticker ingelicht en wij abonneren ons veelal niet op advertentieblaadjes. Klaar is Astrid, dachten wij.
Maar in onze nieuwe woning kwam achter elkaar heel veel geadresseerde post binnen voor de vorige bewoonster, ene Mw Smit. Ik had bij mijn vorige 2 woningen ook met dat bijltje gehakt, dus ik begon grif elk stuk geadresseerde post terug te sturen, met ‘RETOUR AFZENDER’ en ‘VERHUISD: ADRES ONBEKEND’ erop.
Dat allemaal uitschrijven op elk stuk post is wel extra werk, maar ik wou er zeker van zijn dat de bedrijven in kwestie ons adres uit het bestand gingen halen, in plaats van met vraagtekens toch maar post te blijven sturen. Ons huis heeft voordat wij het kochten ook nog zes maanden leeg gestaan; je zou denken dat de bedrijven toen al wel wisten dat Mw Smit er niet meer was.
Maar wie weet is ze volledig met de noorderzon vertrokken. Misschien heeft ze aan deze lui haar adreswijziging niet doorgegeven. Als ik zoveel consumeerbedrijven achter me aan had zitten, zou ik dat wellicht ook niet gedaan hebben.
Nee, ik zou het juist wel doen! Ik zou ze dan gewoon allemaal opbellen om m’n gegevens uit de database te laten halen. Maar misschien had Mw Smit daar geen zin in. Ik heb geen idee wat Mw Smit allemaal vond en wou. Alleen dat ze wel in meer bedrijven ingeschreven stond om hun aanprijs-blaadje te ontvangen, dan ik uit m’n hoofd zou kunnen opnoemen!
Wat kan een mens consumeren, zeg.
Wel twee verschillende banken, het energiebedrijf, die nadat ze negen maanden weg was nog vrolijk rekeningen stuurde. Twee loterijen, een stuk of tien verschillende kleding- en schoenenwinkels, die haar allemaal persoonlijk willen benaderen. Juweliers en parfums. Mode bij de vleet en damesmagazines. Maar een optimist was ze wel, want ze zat bij twee loterijen en zelfs de buitenkanten van de enveloppen beloven dat ze er toch goed aan doet om hun lootjes te kopen, want er valt veel te winnen!
Ahum.
Er zat overigens geen liefdadigheidsinstelling bij. Da’s wel jammer. Ik had toch altijd de illusie dat als iemand zo veel schoenen en parfums kan kopen, dat er ook wel een centje af zou kunnen voor Unicef of het Liliane Fonds. Maar dat toch weer net niet.
Valt het Liliane Fonds dan niet binnen het consumeer-plaatje?
Ik heb stug volgehouden met het retour sturen, want ik vind dit soort post storend. Ik doe liever wat meer werk nu, dan dat ik jaren lang wekelijks enveloppen blijf weggooien die helemaal niet bij ons door de brievenbus zouden moeten komen.
Na drie maanden leek het al minder te worden. Maar na zes maanden kregen we ineens geen wekelijkse post meer voor Mw Smit. Nu na zo’n 8 maanden zie ik niets meer binnenkomen voor haar, tot vandaag. Die kwam van het theater in de stad, met een mooie aanbieding voor een voorstelling.
Toch nog wat cultuur naast al die consulmeerartikelen. Dat kan ik wel appreciëren. Maar ook deze gaat ‘retour afzender’. En Mw Smit is en blijft ‘verhuisd’ en het adres is nog steeds onbekend. Ik hou dat graag zo.
De essentie van ‘retour afzender’?
De aanhouder wint.
Ik krijg nog steeds zo’n 1 keer per jaar post voor de vorige bewoonster. En ik woon er al twintig jaar…
LikeGeliked door 2 people
Is dat van een liefdadigheid?
Ik heb op m’n oude adres alle 14 jaar junk mail van de Oxfam gekregen, geadresseerd aan een vorige bewoonster. Het maakte niet uit wat ik deed: bellen, website of retour zenden. Ongelofelijk dom systeem voor een liefdadigheidsinstelling.
LikeGeliked door 1 persoon
Nee, niet eens, het ziet er uit of t van bank is of zo.
LikeLike
Rare jongens, die banklui.
LikeLike
Ik probeer alle post via email te krijgen, verwijder je makkelijker dan papieren post weggooien. Op mijn huidige adres gelukkig nooit post van vorige bewoners. Mocht ik dat ontvangen en het is reclame gaat het direct de prullenbak in.
LikeLike
Ik vind post via email ook wel handig eigenlijk. Ik heb wel nog maandelijks van de bank papieren afschriften, als een soort van double-check. Tja, of het nodig is, weet ik niet, maar het systeem loopt zo wel.
Wel fijn dat je nooit post van vorige bewoners hebt gehad. Dat kan ik allen maar benijden! 🙂
LikeLike
Hadden wij ook toen we hier 8 jaar geleden kwamen wonen. En toevallig kregen we 2 weken geleden nog weer iets voor die mevrouw. Echt irritant vind ik dat.
LikeGeliked door 1 persoon
Stom is dat, he? Probeer retour afzender nog eens. Of anders even bellen en uitleggen dat het irritante verspilling is. Vaak helpt dat.
LikeGeliked door 1 persoon
Wij wonen hier nu vijfenhalf jaar en kregen van diverse vorige bewoners nog steeds post En steeds retour afzender adres onbekend erop gezet .Van de vorige bewoner kregen we tot vorig jaar zelfs belasting papieren .Eindelijk de belasting zelf maar gebeld om dat te stoppen .Wat ik nu nog krijg va anderen gaat door de schredder ,wij zijn er klaar mee!!
Gr Elisabeth
LikeGeliked door 1 persoon
Ongelofelijk he, dat adressen kennelijk niet worden doorgegeven! Ik vraag me soms af hoe de wereld blijft draaien!
LikeGeliked door 1 persoon
Maar dat zelfs de belastingdienst die gewoon doorgaat met papieren sturen is toch te gek voor woorden .Ze stuurden zijn papieren naar zijn oude EN nieuwe adres !!
ps heb mijn blog weer open ,ga ik daar gewoon lekker zitten mekken over alles wat ik niet leuk vind en blogger voor de gezellige dingen haha
LikeLike
Dat van de belastingdienst is gewoon niet te bevatten!
Leuk dat je gaat miepen op je WordPress blog!
LikeLike
Nou of het leuk word is de vraag , grijnzzzzz
LikeGeliked door 1 persoon
Nou, mooi dat het ondertussen veranderd is. Ik heb ongeveer zo´n 5 jaar regelmatig `retour afzender, verhuisd`op poststukken geschreven. Nou moet ik dus zeggen dat ik bijna 24 jaar in deze flat woon. En ja, een heel enkele keer krijg ik nog steeds post voor de vorige bewoners.
LikeLike
Tja het zal niet bij elk bedrijf of instelling werken, maar voorlopig gaat het hier de goede kant op.
Ongelofelijk toch dat bedrijven 24 jaar lang maar blijven versturen, zonder er ooit eens bij stil te staan of hun database op te schonen. Wat een verkwisting!
LikeGeliked door 1 persoon
Ongewenste reclame maakt dat ik een woedende email verstuur.
Maar misschien moet ik het ook maar retour gaan sturen.
Instemmende groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Bedankt voor het lezen en buurten!
Boze emails probeer ik uit te stellen tot het echt nodig is. Als het zonder te veel adrenaline piekjes te regelen is door het koudbloedig terug te sturen, dan ben ik redelijk tevreden.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind reclamepost wel aardig. Zo nu en dan zie ik iets dat ik toch moet hebben en dat nu in de aanbieding is. Bijvoorbeeld: een treinkaartje – er is bijna continu wel ergens een aanbieding, dus waarom zou ik als sporadische treinreiziger een dure OV-chipkaart kopen? Zo’n aanbieding is dan mooi meegenomen.
Voor de rest denk ik, als ik zo’n stapel folders bij het oud papier gooi: “Zo, weer een heleboel geld bespaard, want niets gekocht!”
LikeGeliked door 2 people
Tja, dat is een voordeelkant die ik niet in overweging had genomen. Zo’n treinkaartje klinkt wel goed.
LikeGeliked door 1 persoon