Waar m’n camera al niet goed voor is!

Ik heb sinds 2013 een smartphone, een Ga.laxy S3 mini (geen product placement – niemand sponsort mij, helaas). Ik ben niet vlot met opwaarderen, dus heb ik hem pas sinds kort en ik heb nog steeds geen data abonnement.

Dat zijn zo van die dingen – betalen voor mobiele data – waarbij ik elke keer de kosten afweeg tegen de baten, of de noodzaak, of de lol (uiteraard) die ik eraan zou kunnen hebben, en kom toch elke keer weer tot de conclusie dat ik echt geen data abonnement nodig heb.

M’n smartphone heeft dus een camera: 5 megapixeltjes. De kleuren zijn heel goed en hij stelt zelf scherp in. Zoomen kan niet, maar het is dan ook geen echte camera. Wel erg handig voor op-zak-kiekjes.

Een echte camera heb ik ook, sinds 2011 ongeveer. Dat is een Can.on Powe.rShot met 20x optical zoom (leuk!) en 12.1 megapixels. Dat schiet dus goed op zo. Hij heeft een hoge CMOS waardoor ik nagenoeg nooit hoeft te flitsen. Vanuit de auto kan ik ook daarmee foto’s nemen (ik ben passagier dus) en die staan vaak scherp en stil.

Ik zou niet weten wat voor elektronica eraan te pas moet komen om dat allemaal mogelijk te maken, verstopt in zo’n klein luciferdoosje, zodat het in z’n geheel ook nog in mijn jaszak past. Bij mijn man past hij zelfs mooi in z’n broekzak en deze ‘doos lucifers’ kostte niet eens een fortuin.

Dus ik ben voorzien.

Nou merk ik dus dat ik mijn zakcamera’s toch nog niet optimaal gebruik.

* Fotograferen zoals we gewend zijn.

Uiteraard neem ik kiekjes tot spugens aan toe. Dus daarmee worden de cameraatjes absoluut goed gebruikt. Maar naar mate de tijd vordert en de wereld digitaliseert merk ik dat ik ze steeds slimmer kan gebruiken.

Ik neem bijvoorbeeld foto’s van de declaraties voor de zorgverzekering. Sinds kort heeft mijn zorgverzekering ook een App. Nu kan ik met mijn smartphone met camera all-in-one de declaratie fotograferen en met het de App insturen naar de verzekeringsmaatschappij. Meestal staat de teruggave binnen vijf dagen op mijn rekening. Vlot!

Dat zijn mooie punten.

* Nu wat de wat minder gangbare punten, die voor mij handig blijken.

Ik ben langzaam begonnen met bij het (zo min mogelijk) lezen van de krant de stukjes voor evenementen of adressen die ik vroeger uitknipte, gewoon te fotograferen. Dat scheelt weer een verwaarloosd stapeltje krantenvodjes die een tijd lang bij de telefoon liggen en daarna toch weg gekeild worden. Nu kijk ik er ook niet vaak meer naar, maar dat maakt niet uit, want ze liggen me niet in de weg.

Ik giet ze vanuit mijn camera op de computer in een fotomap ‘2015-admin’ waar ik ze kan bekijken, mocht ik ze ooit nodig hebben. Omdat ik weet dat het in de praktijk toch zelden op iets uitloopt, is dit een mooie, schone en vooral makkelijke manier om de boel af te handelen.

Ik heb op de administratiestapel ook nog wel eens folders liggen van dit of dat, zo van handig voor wanneer ik dit of dat wil gaan doen, contact opnemen of afspraak mee maken. Dat dun ik ook weer uit, naar mate de tijd vordert en ze ongebruikt blijven.

Nu ben ik dan overgegaan om zo veel mogelijk ook te fotograferen voor de ‘2015-admin’ digitale fotomap, zodat het stapeltje echt zo klein mogelijk blijft. Liever nog helemaal nul. Dat laatste lukt vaak niet, maar het is in ieder geval nu al een heel stuk minder.

Ik was van de week bij het buurtcentrum (voor de eerste keer sinds wij hier wonen) waar ik wat foldertjes wilde meenemen. Toen ik me ineens bedacht dat ik er gewoon direct daar foto’s van kon maken. Ik heb daar zeker wat papier mee uitgespaard en zo blijft er ook meer over voor de volgende gegadigde. Ik heb toen ook wat foto’s genomen van het mededelingenbord. Dan lees ik het later wel als het nodig is.

Andere bizarre momenten van administratief foto’s nemen:

Ik heb een foto genomen van wifi codes, van de meters in huis en foto’s van papier administratie die ergens anders gedaan moest worden, zodat ik de informatie gewoon op mijn tablet had staan. Ik heb zelfs foto’s genomen van het beeldscherm, om te laten zien in de winkel dat ik dat artikel bedoelde en dat het zoveel dient te kosten.

Er zijn vast nog wel andere zinnige dingen waar ik foto’s van zou kunnen nemen, om mijn leven te vergemakkelijken, of efficiënter en eventueel papiervrijer te wezen. Ik ben benieuwd wat ik nog ga ontdekken op dat gebied.