De afgelopen twee jaar ben ik tweemaal op zoek geweest naar babykleding voor familie en vriendinnen. De ene kreeg een zoon, de ander een dochter. In beide gevallen ben ik op zoek gegaan naar leuke kleding voor de nieuwe wolk. Het kado is uiteindelijk natuurlijk eigenlijk voor de moeder, maar de wolk is het excuus.
Dus ga ik het liefst voor kleding, want je kan nooit raden naar wat ze allemaal al voor babyspullen in huis hebben. En van kleding kan je hooguit te veel hebben, maar over een half jaar zijn ze er toch alweer uitgegroeid, dus huppa! Er blijft niets liggen als je het verkeerde hebt gekozen.
Ik ben zelf niet zo van de roze en de lichtblauwe kleurtjes voor baby’s. De kans is groot dat de ouders dat al te veel toegestopt krijgen door vertederde familie en vrienden, dus denk ik altijd maar dat het fijner is om de optie te geven om hun kind in iets anders te kleden.
Nou willen de winkels eigenlijk geen sekseneutrale babykleding verkopen. Ja: grijs en wit. Maar dan heb je nog dat een ouder het meisje geen grijs aan wil doen, dus in de praktijk is grijs toch niet sekseneutraal.
Wit dus. Nee, geen wit! Vreselijk. Ten eerste ligt de betaalbare babywinkel vol met wit, dus dat kunnen ze zelf wel kopen, en ten tweede zie je daar werkelijk alles op. Dus ofwel er moet heel hard vlekken uitwassen worden, waar je echt niet veel tijd aan wilt besteden als kersverse ouder zijnde, ofwel het ziet er binnen de kortste tijd groezelig uit. Wit vind ik iets voor eronder, maar niet als bovenkleding.
Geen wit, roze of blauw, dus. Geen grijs of zwart. Sorry, maar een baby in zwart vind ik echt niks tenzij je een hardrocker of goth bent.
Er zijn toch nog vele kleuren over? Je zou het denken! Maar nee.
Ik zoek me een ongeluk, ook omdat ik echt niet van plan ben dure merkkleding te kopen. Maar misschien hebben zij wel geel, groen of rood? Dus uiteindelijk ben ik uit het hoofdje marktonderzoek toch een hele dure kinderkleding zaak binnen gegaan.
Wie schetst mijn verbazing? Ook voor veel geld geen oranje, paarse of groene kleertjes voor de baby!
Je moet gewoon elk moment van de dag, ongeacht waar je ook bent, schreeuwen tegen de wereld: mijn kind heeft een dingeling, of mijn kind heeft een sleufje. Zeemanskleuren voor de boys en zuurstokjes voor de girls. Is dat wat er aan een eeuw vrouwenemancipatie en een halve eeuw mannenemancipatie hebben overgehouden?
Alleen de ouders zijn in de baby-tijd intiem verbonden met of het een meisje of jongen is. Wat kan het schelen voor de buitenwereld in welk deel van de seksescheiding die snoezige baby daar is ingedeeld? Zeker tot ze gaan lopen en eventueel dus wel of geen rokje aan krijgen is het toch van geen enkel belang? Een baby is een baby en dat is al geweldig genoeg.
En zijn er dan geen ouders die spuugzat zijn van al dat roze? Of lamgeslagen van de navy kleurloosheid?
Waar blijft de rode, paarse, gele, oranje en groene babykleding?!
Astrid zonder levensscript, te Amsterdam. 
En dat is nog alleen maar de kleding.
Met het speelgoed is het nog beroerder.
Meisjes zijn veroordeeld tot prinses, lief. Ben je per ongeluk een jongen? Dan mag je niet lief, dan moet je stoer.Vijftig jaar geleden was dat veel minder. Ondanks gebrek aan emancipatie.
Zelfs Lego heeft de artikelen nu opgesplitst naar sekse. In mijn jeugd, vele decennia geleden, speelden mijn broers en ik gewoon met dezelfde legoblokjes. Wat een verademing.
Ik zoek me het rambam om sekseneutraal speelgoed te kopen voor mijn kleinkinderen.
Succes met het kopen van leuke babykleren!
LikeGeliked door 1 persoon
Betjesonnetje, ik herken het! Ik heb speelgoed in huis gehaald voor het neefje en nichtje die uit Engeland kwamen logeren deze zomer.
Kaarten hebben we liggen, steenkrijt in meerdere kleuren, en een blokkendoos. En we hebben altijd een grote tas met Lego met alleen maar de blokjes in allerlei kleurtjes met wat dakjes en een aantal ondergronden. Daar kunnen ze vanalles mee bouwen. Ze verkopen het nog wel, maar je moet er echt naar zoeken in de speelgoedwinkel, of ernaar vragen. Heel lastig. Ze willen allemaal voorgestanste pakketjes verkopen, wat het echte nut van Lego te niet doet. Het kind kan niet meer zelf bouwen, zandkastelen en zo, nee, het moet gelijk een Star-Wars tafereeltje worden. Dat is voor één keer wel leuk, maar laat niets over aan hun eigen verbeelding of dingen uitproberen.
Verder hebben we kleurtjes gehaald en kleurboeken, wat harstikke succes had zowel bij het neefje als het nichtje. Dat was heerlijk en dan kunnen ze ook rustig en geconcentreed bezig zijn, in plaats van altijd maar te moeten slagen of het najagen ergens van. Het lijkt me al zo’n heftig leven voor die kleintjes tegenwoordig!
Verder hebben we knikkers gehaald en dat was leuk en ik had nog bellenblaas, maar was het totaal vergeten te geven aan de kinderen. Oeps!
Dus het kan wel, maar je moet echt in basistermen denken en ouderwetse ideeën. En dan bij de speelgoedwinkel doorvragen. Want de etalage staat natuurlijk vol met datgene waar ze het meest aan kunnen verdienen en dat zijn de voorgestanste speeltjes, van een Groot Merk, met een tekenfilmserie die eraanvast hangt.
Wat ook wel werkt is computerspelletjes, zoals de Xbox, de Wii of je tablet.
Moeilijk allemaal, hè?
LikeGeliked door 2 people
En een springtouw en een skateboard en een step. Dan reken je het af en dan laat je het inpakken. En dan vraagt de verkoopster: ‘Is het voor een meisje of een jongen?”
LikeGeliked door 1 persoon
Geweldig! Toch geslaagd.
En dan zeggen: kunt het in paars papier inpakken, alstublieft!
LikeGeliked door 1 persoon
Hahahahaha 🙂
De volgende keer ga ik dat doen! 🙂 🙂 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Deze zomer ontdekte ik dat al mijn korte shirts paars zijn.
Daar help ik jou alleen niet mee.
Met babys en babykleding doe ik zelf heel weinig ……
Vriendelijke groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb zelf ook redelijk wat paarse kleding, da’s tenminste niet saai! Ook grote-mensen-kleding kan soms wel heel oninteressant zijn, met modekleuren als grijs en bruin.
LikeLike