Bewust ontrommelen: Gratis erbij, mevrouw? Nee, dank u!

Ik neem sinds een tijdje geen gratis dingen meer aan. Niet in de winkel en niet op straat.

Zelfs de tas die je er bij de duurdere winkels zo lieflijk bij krijgt, geef ik gewoon weer terug aan de kassamedewerker. Belachelijk, dat winkels je ongevraagd nog een een gigantische tas meegeven. Dat mag niet eens meer.

Ik neem absoluut nooit staaltjes of monstertjes aan.

Da’s beter dan de waarheid zeggen, namelijk: “Ik gebruik die troep niet.” Da’s beduidend minder vriendelijk. En zo’n uitdeler staat ook alleen maar gewoon hard te werken om wat centjes te verdienen, dus het is niet hun schuld dat het troep is.

Gratis beauty producten uitdelen is ook nog eens een soort van marketing waar ik helemaal niet achter sta. En de ontvanger zit gelijk met een probleem. Staaltjes zijn nergens goed voor. Dat ligt maar, want als ik het echt gewild had, had ik het product allang in huis. En dan was zo’n proefflaconnetje wel aardig voor op vakantie, maar wees nou eerlijk. Wanneer delen ze nou staaltjes uit van producten die je al gebruikt?

Nooit dus.

De kringloopbaarheid van een staaltje: het blijkt een monstertje.

De meesten zullen het uiteindelijk ongebruikt weggooien. Dat wil ik in ieder geval wel, maar hoe?

Het is lastig om zoiets netjes kringloopbaar weg te doen, wat wel makkelijk kan als je een verpakking hebt opgebruikt en nu leeg is. Hup, uitspoelen en het is zo gescheiden te recyclen.

Moet ik dan maar de inhoud door de gootsteen of de WC spoelen, zodat de verpakking bij het plastic kan? Hoe slecht is dat voor het milieu?

Of ongebruikt bij een kringloopwinkel brengen? Dan gooien zij het weg. Want wie koopt er nou beauty producten bij een kringloop? Nee, echt niet.

En de apotheek zal het ook wel niet fijn vinden als je het bij hun komt brengen.

Dan maar een vriendin zoeken die precies dat product gebruikt of die van staaltjes houdt? Ga er maar aanstaan!

Je kan gewoon niet winnen met monstertjes.

Dus wát het ook is, ik zeg nee. En ook nee tegen folders, nee tegen snoepjes, nee tegen alles wat je er gratis bij krijgt.

Ik neem het alleen aan als het iets is dat ik sowieso al gebruik.

Pennen of luxe theezakjes, bijvoorbeeld, waarvan ik weet dat ik het ga gebruiken. Dan is het niet uitproberen, maar gewoon, “Ja, graag. Da’s goed spul. Dat gebruik ik al.”

Is het een vraagteken-object. Dan is het antwoord nee.

Mocht ik ooit zoiets gaan willen dat ze me zomaar aanbieden, dan kan ik op mijn eigen tijd zelf eens naar de winkel lopen en een kleine verpakking kopen om uit te proberen. Dat kan niet zo duur zijn dat ik me dat niet een keertje kan veroorloven, want ze geven dus kleine verpakkingen weg.

Hoe vaak zou ik dat nou helemaal gaan willen doen? Ik heb het nog niet één keer meegemaakt dat ik iets ben gaan gebruiken omdat er een gratis flacon naar mij toekwam. Sterker nog, juist het tegenovergestelde.

Dus ik neem niets meer gratis aan. Ook de extra mooie, vagelijk herbruikbare, plastic- of papierenzak niet.

Ik ben er niet voor de winkels, zij zijn er voor mij.

De consument moet gewoon voor zichzelf opkomen en zich niet laten ringeloren en betuttelen, afkopen en omkopen. Reclames, staaltjes en proefmonstertjes zijn allemaal mooie beloftes waar ik niet beter van wordt, maar waar de grote bedrijven die hun producten willen verkopen beter van worden.

Bij twijfel: volg het geld.

Waarom geven ze dit weg? Omdat ze daarna nog meer troep duur aan mij willen verkopen.

Ze willen geld verdienen. Dat is de slechtste motivatie dat een bedrijf kan hebben om iets voor mij te doen. Dus in mijn voordeel kan het nooit bedoeld zijn.

Inspelen op mijn dopamine aanmaak door mij kadootjes te geven, dat is wat ze doen. Het moedwillig manipuleren van de mens.

Dus ik stel de vraag: ga ik dit ABSOLUUT ZEKERSTEWETEN gebruiken?

Zo nee, dan NEE.

Ik laat aan mij voorbij gaan. Ik heb wel wat anders te doen.

Wat vind jij van gratis dingen ergens bij? 　

* Ik verdien niets aan eventuele advertenties die verschijnen op mijn blog.